عصر ما، عصر ارتباط است. ارتباط نقش موثري در پيشبرد اهداف ما دارد. يک ارتباط خوب و تاثيرگذار مي‌تواند موفقيت‌هاي فراواني را در زمينه‌هاي خانوادگي، شغلي و اجتماعي براي‌مان به ارمغان آورد؛ بالعکسي يک ارتباط نادرست پيامدهاي ناگواري در پي خواهد داشت. در اين مقاله قصد داريم راهکارهايي را به شما معرفي کنيم تا با بهره‌گيري از آنها پيام خود را بدرستي و با شفافيت هر چه تمام‌تر به ديگران منتقل نموده و پيام ديگران را نيز واضح و شفاف و بدون هيچ سوءبرداشتي دريافت کنيد. اگر اين روند بدرستي انجام گيرد، ارتباط شما ارتباطي موثر خواهد بود که شما را به نتايج دلخواهتان رسانده و از سوءتفاهم‌هاي بسياري جلوگيري خواهد کرد.
ارتباط فرآيند انتقال پيام از جانب يک فرستنده به سوي گيرنده است.
فرستنده شروع‌کننده ارتباط است. کسي است که اطلاعاتي دارد و مي‌خواهد اين اطلاعات را به يک يا چند نفر منتقل نمايد.
کسي است که پيام را با حواس خود دريافت مي‌کند.
اطلاعاتي است که فرستنده پيام، قصد انتقال دادن آنها را به گيرنده پيام دارد.
کانالي است که ارتباط بين فرستنده و گيرنده پيام از طريق آن صورت مي‌گيرد. (مثل زبان اشاره در بين کر و لال‌ها)
هر يک از عناصر فوق سهم بسزايي در ايجاد يک ارتباط موثر و کارآمد دارد.
انتقال پيام اغلب فرايندي برگشت‌ناپذير است. اگر نتوانيد محتوي پيام را بدرستي به گيرنده برسانيد ارتباط شما موثر نبوده و منجر به برداشت‌هاي غلط از جانب ديگران خواهد شد.
خواسته خود را واضح و دقيق بيان کنيد تا مخاطب بتواند بر روي موضوع اصلي متمرکز شود.
مثال: جمله‌هاي ” تو به من محبت نمي‌کني. تو مرا دوست نداري.” جملاتي کلي هستند. چون گوينده خواسته خود را واضح بيان نکرده است. ولي جمله “من دوست دارم تو آخر هفته برايم گل بخري” واضح و شفاف هست و گيرنده پيام هم آن را صريح دريافت مي‌کند.
به جاي پيش کشيدن و مطرح کردن موضوعات گذشته، بر حال و موقعيت کنوني تمرکز کنيد.
مثال: مادري که قصد دارد اشتباهي را که فرزندش مرتکب شده به او گوشزد نمايد، بايستي فقط اشتباهي را که در آن روز مرتکب شده است مطرح کند و از گفتن جملاتي مانند “اين کار هميشگي شماست، شما هميشه از اين کارها مي‌کنيد و… ” خودداري کند.
به جاي گزاره‌هاي حاوي ” تو” از گزاره‌هاي حاوي ” من” استفاده کنيد.
مثال: بجاي گفتن ” تو ناراحتم مي‌کني.” بگوييد “من از اين کار تو ناراحت مي‌شوم”
اگر قصد انتقاد داريد و مي‌خواهيد ايراد و اشتباه افراد را متذکر شويد، بلافاصله سراغ ايراد و ارايه پيشنهاد نرويد. ابتدا از نقاط قوت و قابليتهاي خوب سخن بگوييد و سپس به ذکر ايرادات و توصيه ها بپردازيد. در پايان دوباره با تعريف و تمجيد مطلب را جمع‌بندي کنيد.
مثال: مقاله‌اي که نوشته‌ايد، خوب و عالي است؛ ولي مقدمه آن طولاني شده و در ضمن تيترهاي مناسبي هم در متن مقاله‌تان گنجانده نشده است. با برطرف کردن اشکالات فوق مقاله بسيار خوبي خواهد شد، چرا که شما خوب و دلنشين مي‌نويسيد.
خيلي از افراد تصور مي‌کنند براي برقراري يک ارتباط موثر، داشتن مهارت در سخنوري کافي است؛ در صورتي که اگر در حين صحبت افراد، شنونده خوبي نباشيد در ارتباط برقرار کردن با ديگران چندان موفق نخواهيد بود.
فن بيان ارتباط موثر را با ما بياموزيد
درباره این سایت