دانشمندان به اين نتيجه کلي رسيدهاند که آلودگي هوا عامل مهمي براي بيماري قلبي، سکته مغزي و بيماري تنفسي است، اما نقش آن در شرايط تخريبکننده عصبي مانند بيماري آايمر هنوز مشخص نيست.
محققان در يک مطالعه جديد در مورد ارتباط بالقوه بين کيفيت ضعيف هوا و زوال عقل تحقيق کردند. آنها از تخمينهاي دقيق محاسبه شده سطوح آلودگي هوا و آلودگي صوتي استفاده کردند. براي تشخيص هر گونه ارتباط بالقوه با آسيبشناسيهاي زوال عقل، آنها دادهها را از پروندههاي سلامت بيماران ناشناس بررسي کردند.
با توجه به اينکه اين دادهها به صورت درازمدت و از تعداد بيماران زياد جمعآوري شده بود، محققان اين دادهها را محدود کردند تا فقط بر روي 131000 بيمار 50 تا 79 ساله که به زوال عقل مبتلا نبودند، تمرکز کنند.
بر اساس کدپستي منطقه ست افراد مورد مطالعه، محققان تخمين زدند که اين افراد سالانه چقدر در معرض آلودگي هوا – به ويژه نيتروژندياکسيد (NO2)، ذرات ريز (PM2.5) و اوزون (O3) –بودهاند و همچنين نزديکي به ترافيک سنگين و سر و صداي جاده را با استفاده از روشهاي مدلسازي معتبر تاييد شده با سنجشهاي ثبت شده، بررسي کردند.
سپس سلامت اين بيماران را به مدت 7 سال تا تشخيص زوال عقل، مرگ و يا خروج از آزمايش -هر کدام که زودتر اتفاق افتاد- مورد رديابي و نظارت قرار دادند.
در طول اين دوره نظارت و رديابي، 2،181 بيمار (1.7?) مبتلا به زوال عقل، از جمله بيماري آايمر تشخيص داده شدند. در کنار اين تشخيصها، سطوح نزديک نيتروژندياکسيد و ذرات ريز تقريبا در محل زندگي بيماران تشخيص داده شدند.
خطر ابتلا به بيماري زوال عقل بيماراني که در مناطق با سطح بالاي NO2 و PM2.5 زندگي کردند، نسبت به افراد در مناطق با سطح پايين اين آلودگيها 40 درصد بيشتر بود.
اين ارتباطها سازگار بودند و نميتوان آنها را با ساير عوامل خطرزا، مانند سيگار کشيدن و ديابت توضيح داد. هنگامي که مطالعه به انواع خاص بيماري زوال عقل محدود شد، تنها بيماراني که به آايمر مبتلا بودند در مطالعه باقي ماندند.
محققان نوشتند: «آلودگي هوا ناشي از ترافيک به رشد شناختي ضعيفتر در کودکان جوان مرتبط بوده و در قرار گرفتن در معرض اين آلودگي به طور پيوسته، ممکن است باعث ايجاد التهاب عصبي و واکنشهاي ايمني تغييريافته ذاتي مغز در اوايل بزرگسالي شود.»
از آنجايي که اين مطالعه به صورت شهودي است، نميتوان علت يابي کرد و محققان قادر به رديابي بيماران به صورت طولاني مدت نبودند، که ناگفته نماند که بيماري آايمر در طولاني مدت ايجاد ميشود.
محققان همچنين خاطر نشان کردند که عوامل زيادي ممکن است در ايجاد زوال عقل دخيل باشند، علت دقيق آن هنوز ناشناخته است. و در حالي که آلايندههاي هوا از طرق مختلف به مغز ميرسند، هنوز چگونگي ايجاد تخريب عصبي توسط آنها نامشخص است.
با اين حال، محققان ميگويند حتي اگر تاثير آلودگي هوا نسبتا متوسط ??بوده باشد، در صورتي که مشخص شود که کاهش مواجهه با آلودگي ممکن است باعث تاخير در روند پيشرفت زوال عقل شود، دستاوردهاي بهداشت عمومي بسيار قابل توجه خواهند بود.
مقالات مسير زندگي را کليک کنيد
دانشگاه زندگي همراه شماست
درباره این سایت